Poslije moždanog udara, koji je imao u oktobru 2014. godine, Đuza Stojiljković je nedavno prebačen na Kliniku za infektivne i tropske bolesti Kliničkog centra Srbije gdje je i preminuo, prenijeli su beogradski mediji.
Vlastimir Đuza Stojiljković rođen je u Ražnju 30. juna 1929. godine u učiteljskoj porodici. Završio je gimnaziju u Kruševcu, a glumom se bavio amaterski još kao srednjoškolac.
Po završetku srednje škole upisao je Rudarsko-geološki fakultet, koji je napustio u trećem semestru, a potom se upisao na Akademiju pozorišnih umetnosti. Profesionalnu karijeru je započeo 1951. godine u Beogradskom dramskom pozorištu /BDP/, a igrao je i u Ateljeu 212, gdje je i penzionisan.
Na filmu je debitovao 1957. godine u “Tuđoj zemlji” Jožea Galea. Veliku popularnost je stekao filmom “LJubav i moda”, za koji je otpjevao čuvenu pjesmu “Djevojko mala”.
Veliku popularnost je stekao ulogom Rodoljuba Petrovića u seriji “Pozorište u kući”. Potom je sa Milenom Dravić bio domaćin u šou programu “Lift za peti sprat”. Krajem 1980-ih vodio je radio program “Zabavnik”.
Stojiljković je takođe pozajmljivao glasove junacima brojnih crtanih filmova, a ostao je najviše upamćen kao Patak Dača, Optimus Prajm iz Transformersa i Rafaelo iz Nindža kornjača.
Sredinom 1990-ih je odigrao ulogu simpatičnog italijansko-srpskog plemića varalice kontea Marija Marka del Tintoreta u seriji “Srećni ljudi”, Siniše Pavića. Godine 1983. dobio je Oktobarsku nagradu grada Beograda, a 2001. Dobričin prsten. Statuetu zlatni ćuran za životno djelo dobio je 2009. godine.
Izvor: ATV
